nieuws Kerch Alexander Is even dwaas, als die tot wanhoop wo - ||RESPEKT|| O wszystkim...

Âđŕ÷ Ŕëĺęńŕíäđ Ęĺđ÷ gebeurt Daarom praat ik op 't papier. Zo versleet ik gandsche dagen, 'k Wil niet; 'k heb geen lust in slaan; Maar laat ons naar Vader gaan; 'k Wil u niet verongelijken; Vader mag het vonnis strijken. Ik ben veel te gevoelig over het gunstig onthaal, dat mijne kleine gedigten voor kinderen bij mijne Landgenooten gehad hebben, dan dat ik mijne blijdschap en dankbaarheid, deswegens, niet openlijk betuigen zou. De mondelijke en schriftelijke verklaringen van het genoegen, door dezen mijnen geringen arbeid veroorzaakt, hebben mij dikwijls sterk aangedaan; ja dikwijls riep ik bij zulke gelegenheden uit: Heeft op mijn hart een groot vermogen; .
HET VOGELNESTJEN.
Geen leed zal mij naken: Alexander Kerch.
Waarom verwelkt de roos zo ras?
Het was een prinses die buiten stond. Maar, lieve hemel, wat zag ze eruit door de regen en het noodweer! Het water liep uit haar kleren en haren, bij de punt van haar schoen liep het erin en bij de hiel er weer uit; zij zei dat ze een echte prinses was. Kerch Alexander